.jpg)
Waar het vandaan komt, weet ik niet, maar ik voel me intens aangetrokken tot levensgrote boomhutten. Het soort waar je in kan leven. Waar je de bomen rondom je onstuimig ziet bewegen in een lentestorm. Zo een boomhut waarin je kan koken, baden, rusten en dromen. Eentje waar je, tegen je eigen natuur, 's ochtends extra vroeg opstaat, om samen met de eerste zonnestralen en een verse koffie naar de hertjes en eekhoorns te turen. Het beste is: Ze bestaan ook echt, die boomhutten!
In een stukje bos in de Condroz ontdekte ik een tijdje geleden Écorce. Een plek waarvan je amper gelooft dat ze werkelijkheid is. Het heeft de luxueuze feel van een hotelsuite, maar de looks van een zelfgetimmerd tuinhuis. De bezielers van Écorce kozen namelijk voor zo duurzaam mogelijke bouwmaterialen. Ook in de keuze van meubels en alle producten die je in huis vindt, staat sustainability centraal.
.jpeg)
Eigenlijk mag je dit geen boomhut noemen. Het is een volwaardige tree-house. Een paalwoning, rondom enkele bomen gebouwd. Zeven meter boven de grond, met twee volledige verdiepingen.
Rondom de woning, zit je misschien nog wel het vaakst. Op een groot terras, met picknicktafel, en chillzetels. Je kan er veilig een vuur maken en op koken.
Boven heb je een gigantische slaapkamer, met ensuite badkamer, inclusief ligbad.
Beneden is een zithoek, eettafel en volledig uitgeruste keuken.
Die vraag krijg ik dus soms echt. Dan moet ik eerst heel breed grijnzend lachen. Om vervolgens alle dingen op te noemen die mij opladen:
Als ik op een gegeven moment in mijn leven vermist blijk te zijn, moet je misschien hier eens komen kijken. Maar als ik daar in die boomhut in dat bad lig, laat me dan gewoon nog een uurtje liggen. Ik zal er ooit wel uitkomen om een vuur te maken en een koffie te brouwen. Je mag dan meedrinken.
Mail.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
.jpeg)
